احتمالا بیشترین چیزی که تا لحظه‌ی آخر از آن پشیمان خواهد ماند اسمی بود که برایش انتخاب کرده بود، نامی که از نقطه‌ی شروع پایان را به تصویر کشیده بود، کلمه‌ای نفرین شده که هیچ جای امیدی برایشان نمی‌گذاشت.
_ای‌کاش اون روز می‌گفتم از اسمم خوشم نمیاد.
_اره... اگه به عقب برمی‌گشتم تمام مدت "بی‌نام" صدات می‌کردم ولی دوباره بهت این اسم رو نمی‌دادم.
برای خوندن داستان‌های هر بخش روی اسمش ضربه بزنید.
این پست دائم ویرایش میشه^-^\
۳.داستان‌هایی از جنس نور و تاریکی
۵.لوتریا
قرار بود اولین پستم رو امروز بزارم ولی... بلاگیکس انقدر یچیده‌ست که سردرد گرفتم... جدی باید یه دفترچه راهنما براش درست کرد..... چجوری میشه یه صفحه درست کرد؟
به یاد نمی‌آورد که اولین بار کی شروع شد، چه زمانی تصور پسری مو مشکی در ذهنش شکل گرفت؟ مهم نبود چقدر فکر کند هرگز به نتیجه‌ای نمی‌رسید، فقط می‌دانست که زمانی ناگهان به خود آمد که به شنیدن صدای آرام بخشش درون ذهن ناآرامش عادت کرده بود، به تصور نوازش شیرین دست‌هایش لابه‌لای تار موهای بلندش، به تمام خنده‌ها و شیطنت‌هایش، می‌دانست این عادت کردن و این حس دوست داشتنی درون قلبش برایش خطرناک است، می‌دانست او تنها یک توهم است، تمام این‌ها را می‌دانست حتی این را که آخر سر کارش به این‌جا می‌کشد اما خب او هم یک آدم عادی نبود، او شیرین بود و اگر قرار بود با کسی غیر از خسرواش باشد با لبخند مرگ را در آغوش می‌کشید.
سلام به همه^-^\
سنورا هستم نویسنده‌ی این وبلاگ.
بیشتر داستان‌های کوتاه ژانر فانتزی می‌نویسم، هرچند که ممکنه برخی داستان‌هام بهم مرتبط بشن^-^
خوشحال میشم داستانام رو بخونید و اونا رو دوست داشته باشید*-*\